قواعد درس هفتم از كتاب سوم راهنمايي
تعريف جمله : به مجموع چند كلمه كه در كنار هم قرار مي گيرند و معناي كاملي مي دهند را جمله مي گوئيم .
جملات در عربي به دو قسمت تقسيم مي شوند : 1 - جمله اسميه 2- جمله فعليه
تعريف جمله اسميه : به جمله اي گفته مي شود كه با اسم شروع شود. حالا اسم ها عبارتند از : 1- كلمه هايي كه داراي ( ال ) مي باشند مثل : الجدار السيارة
2- كلمه هايي كه داراي تنوين ( ــــًــــٍـــــٌـــ ) مي باشند مثل : معلمٌ ، شاكراً ، حمامةٍ
3 - تمام ضمائر ( ضميرهاي منفصل و متصل ) هو ، هما ، هم ، هي ، هما ، هن ، انتَ ، انتما ، انتم ، انتِ ، انتما ، انتنَّ ، انا ، نحنُ ، ـهُ ، ـهما ، ـهم ، ـها ، ـهما ، ـهُنَّ ، ـكَ ، ـكُما ، ـكم ، ـكِ ، ـكما ، ـكنَّ ، ـي ، ـنا
4- اسم هاي اشاره ( دور و نزديك ) هذا ، هذه ، هذان ، هاتان ، هولاء ، اولئك
5- كلمه هاي پرسشي ( استفهامي ) من ، ما ، اين ، كيف ، ماذا ،
6- كلمه مونث كه به ( ة ) ختم مي شود .
اجزاء جمله ي اسميه عبارتند از : مبتدا + خبر
به جمله هاي زير توجه کنيد :
اللهُ قادرٌ ..... التلميذُ ناجحٌ ..... عليٌ عامِلٌ ..... هِيَ مُعلِّمَةٌ ..... ذلِكَ طالِبٌ
پنج کلمه ي الله ، التلميذ ، علي ، هي و ذلك همه اسم هستند و چون اين جملات با اسم شروع شده اند همگي جمله ي اسميه هستند .
جملات اسميه از دو بخش اصلي مبتدا و خبر تشکيل شده اند :
1- مبتدا : به اسمي که در اول جمله ي اسميه مي آيد مبتدا مي گوييم .
2- خبر : به آن قسمت از جمله ( اسم يا فعل يا حرف ) که معني و مفهوم مبتدا را تکميل مي کند و در باره ي مبتدا اطلاعات مي دهد خبر مي گوييند.
مثال : اللهُ قادرٌ فاطمةُ طبيبةٌ
مبتدا خبر مبتدا خبر
ادامه مطلب